Żywopłot formowany, np. z bukszpanu wymaga systematycznej opieki. Obejmuje to cięcie, lecz także wiele innych zabiegów. Należy zdać sobie sprawę, że przykładowy żywopłot z bukszpanu ma większe potrzeby od bukszpanów uprawianych luźno, np. na otwartym terenie. Wpływ na to mają dwa główne czynniki: 1 – rośliny regularnie tracą część liści i pędów, co wymaga regeneracji, a do tego potrzebna jest energia; 2 – krzewy rosną w bardzo dużym zagęszczeniu i konkurują także ze sobą.
Żywopłoty należy nawadniać w czasie susz. To ograniczy zasychanie liści i wzmożone ogałacanie ulistnienia od dołu. Najrozsądniejszym rozwiązaniem jest zainstalowanie nawadniania kropelkowego (oszczędne, precyzyjne i zautomatyzowane). Żywopłot zimozielony należy sporadycznie podlewać w czasie zimy (kilka zabiegów). To ograniczy ryzyko wystąpienia suszy fizjologicznej, która objawia się brązowieniem liści (a u iglaków – igieł bądź łusek). Pracę wykonuje się w umiarkowanie chłodne dni (najlepiej gdy nie panują mrozy). Podlewanie zimą oczywiście wykonuje się ręcznie.
Żywopłot warto prowadzić na kształt trapezu, tj. w niższych partiach powinien być nieco szerszy niż w wyższych. Dzięki temu światło efektywniej dociera do niżej położonych pędów, co ogranicza utratę liści.
Aby żywopłot szybko regenerował się i tworzył zieloną ścianę, poza optymalnymi warunkami świetlnymi i dostępem wody należy dostarczyć mu „pokarmu”, tj. makro- i mikroelementów. Żywopłoty warto dokarmiać nawozami, które mają dużo azotu (na wzrost) i potasu (na krzewienie, przeciw suszy), np. nawozem Ogród 2001 do bukszpanów i żywopłotów ozdobnych.